Η κατάσταση είναι σουρεάλ. Οπως ίσως θα έλεγε ο Αντι Γουόρχολ, η πρόσφατη ουρά των 13 χιλιομέτρων στον Κηφισό εξασφάλισε τα 15 λεπτά δημοσιότητάς της. Το σπάσιμο του ρεκόρ ετελέσθη στον Κηφισό. Πάμε για το επόμενο. Είναι σαν, πολλές δεκαετίες πριν, να έδειξε προφητικά τι θα συνέβαινε στις ασφυκτικές μητροπόλεις η εμβληματική ταινία του Λουίτζι Κομεντσίνι "Το μεγάλο Μποτιλιάρισμα". Πολύς κόσμος θέλει μία ή και μιάμιση ώρα για να πάει στη δουλειά του, ειδικά αν κινείται μεταξύ των δύο άκρων της πόλης. Τις προάλλες, έχοντας μόλις παραλάβει ένα δημοσιογραφικό αυτοκίνητο από το Μαρούσι και θέλοντας να κατεβώ προς τα νότια, μπήκα από το "δαχτυλίδι" του ΟΤΕ στην είσοδο της Αττικής Οδού. Αυτό είναι το θέαμα που βλέπετε παρακάτω στη φωτό. Να έχεις πληρώσει τα δυόμιση ευρώ σου και να είσαι και πάλι μποτιλιαρισμένος. Σχεδόν, έστω. Πλέον, ο κόσμος στην πόλη είναι πέρα από τα χωροταξικά όριά της. Χωρίς να έχουν δοθεί, επί δεκαετίες, σοβαρά κίνητρα...