Οι νεότεροι ήταν ακόμη αγέννητοι. Δεν υπήρχε διαδίκτυο. Δεν υπήρχε κινητό. Υπήρχε μόνο τηλεόραση, κι αυτή με λίγα κανάλια. Και, βασικά, χαρτί . Εφημερίδες και περιοδικά. Με την αντίστοιχη μυρωδιά. Ξεφύλλισμα, διάβασμα, το σκρολάρισμα άγνωστο. Με φωτό και πιασάρικο λεκτικό. Εντάξει, ειδικά το τελευταίο δείχνει σήμερα τόσο άγουρο, ίσως και αφελές. Πάντως υπήρξαν και μερικές μεγάλες φωτεινές στιγμές μιντιακής επικοινωνίας από τις εταιρείες και τους κειμενογράφους της εποχής, που πάσχιζαν για να τραβήξουν το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Μαζί και μερικά από τα αυτοκίνητα με τα οποία μεγαλώσαμε. Μη φαντάζεστε τρελές ιπποδυνάμεις, οθόνες και "μασαζοκαλσόν" στη θέση του οδηγού. Ήταν τα μοντέλα που κυριαρχούσαν στην ελληνική αγορά, κάποια μας πήγαν πάντου, κάποια άλλα τα ποθήσαμε. Σήμερα, μερικές δεκαετίες μετά, τα περισσότερα δεν υπάρχουν καν στις αγγελίες μεταχειρισμένων και κάποια κλασικά ίσως διατηρούνται με στοργή και προδέρμ από...