Στα 37 του χρόνια (σ.σ.: μάλλον δείχνει νεότερος), ο Οτ Τάνακ έχει στο βιογραφικό του έναν παγκόσμιο τίτλο, πριν έξι χρόνια, το 2019. Τότε όχι μόνο διέκοψε την κυριαρχία της δυναστείας Οζιέ, αλλά το έκανε χωρίς φανφάρες - με το στόμα σφιγμένο και τη "φωτιά" στα χέρια. Ηταν ένας τίτλος που μύριζε οκτάνια, χώμα και ιδρώτα. Ενας τίτλος για τον οδηγό που δούλευε περισσότερο απ' ό,τι μιλούσε. Ο Οτ Τάνακ δείχνει τόσο κουλ, σαν παιδί από τον παγωμένο Βορρά μέσα στη λάβα των αγώνων. Κάτι από αγριάδα των εσθονικών δασών, με το βλέμμα χαμηλωμένο σαν λύκος πριν την επίθεση και την ψυχή βαμμένη στα χρώματα της σιωπηλής πειθαρχίας. Αν ο δρόμος είχε φωνή, θα έλεγε πως τον φοβάται. Δεν ήταν ποτέ ο φλύαρος πρωταγωνιστής, δεν χρειαζόταν να φωνάξει, το έκανε η σκόνη πίσω του. Και όταν ο κόσμος τον κοιτάζει στα σέρβις παρκ, εκείνος ελέγχει τα δεδομένα, τα λάστιχα, τις λεπτομέρειες, τις ροπές - σαν μοναχός μπροστά στο ιερό του. Η οδήγησή του είναι τόσο...