Στις 20 Ιουλίου κατά την ορθόδοξη παράδοση, εορτάζεται η μνήμη του προφήτη Ηλία. Στις κορφές που φυσά ο αιώνιος άνεμος, κάποτε έστεκε ο Απόλλωνας. Σήμερα, στέκει ο Προφήτης Ηλίας. Ο τόπος ίδιος. Το όνομα αλλάζει. Κάτω από το καμπαναριό, μια αρχαία στήλη σιωπά. Πάνω απ' την πέτρα, ένας άλλος θεός ακούει τις ίδιες προσευχές, με άλλα λόγια. Εκεί που λατρεύτηκε ο ήλιος, ανεβαίνουν σήμερα οι πιστοί με τάματα και λιβάνι. Μα η μνήμη του τόπου είναι πιο παλιά απ' τις εικόνες. Και περιμένει. Αν σκύψεις ήσυχα, ίσως ακούσεις ακόμα τον αρχαίο ψίθυρο. Σε όλη την Ελλάδα, λοιπόν, όπου κι αν περπατήσει κανείς, είναι πιθανό να συναντήσει ένα ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία σε κάποιο ύψωμα ή κορυφή. Είναι παράδοση, θα πει κάποιος. Είναι ευλάβεια, λέει η Εκκλησία. Κι όμως, κάτω από κάθε τέτοιο εκκλησάκι κρύβεται μια βαθιά ιστορική αλήθεια: οι περισσότεροι από αυτούς τους τόπους ήταν αρχικά ιεροί χώροι αφιερωμένοι στον θεό Απόλλωνα Ήλιο. Η Εκκλησία, ιδιαίτερα...