Η εστίαση βρίσκεται σήμερα στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι των τελευταίων δεκαετιών. Η πανδημία δεν άφησε απλώς πληγές∙ άφησε χρέη, ανασφάλεια και μια αγορά αποσταθεροποιημένη. Και πριν προλάβουμε να ανασάνουμε, ήρθε το ενεργειακό. Λογαριασμοί ρεύματος που σοκάρουν, κόστος λειτουργίας που ανεβαίνει μήνα με τον μήνα, πρώτες ύλες που αλλάζουν τιμή σχεδόν εβδομαδιαία. Αυτό το τρίγωνο ασφυξίας - πανδημία, χρέη, ενέργεια - χτυπάει πιο δυνατά την εστίαση από κάθε άλλον κλάδο. Γιατί η εστίαση δεν είναι μόνο ένα επάγγελμα. Είναι καθημερινός αγώνας, είναι ξενύχτι, είναι προσωπική παρουσία, είναι "ψυχή". Κι όμως, πολλοί συνάδελφοι αναγκάζονται να κλείσουν. Όχι επειδή δεν ξέρουν τη δουλειά τους. Όχι επειδή δεν έχουν όρεξη. Αλλά επειδή πλέον δεν βγαίνει ο λογαριασμός. Κάθε μέρα ζούμε με διλήμματα που δεν υπήρχαν ποτέ άλλοτε: Να ανεβάσω τις τιμές και να ρισκάρω να χάσω τους ανθρώπους που με στηρίζουν; Να τις κρατήσω χαμηλά και να μπαίνω μέσα; Να...