(Τα "μικρά" τοπικά ιστορικά γεγονότα, συνθέτουν τα μεγάλα της ιστορίας μας). Το καλοκαίρι του 1822 (τέλη Ιουνίου), όταν ο τουρκικός στρατός του Μαχμούτ Δράμαλη Πασά (και βαλής της Πελοποννήσου με βαθμό βεζίρη από το 1822 - από τη Δράμα), με πάνω από 30.000 άνδρες (24.000 πεζούς, 6.000 ιππείς, μεταγωγικά ζώα- αλογομούλαρα και 500 καμήλες), κατέβαινε ατουφέκιστος τον Ισθμό της Κορίνθου, το επαναστατημένο ελληνικό έθνος παραπατούσε από ΕΣΩΤΕΡΙΚΈΣ ΔΙΧΌΝΟΙΕΣ.* Την ώρα που πολιτικοί ηγέτες διαγκωνίζονταν για εξουσίες (1 Ιουλίου καταστρέφει Θήβα) και ο φρούραρχος της Κορίνθου ένας παπαδο-Θεοδωρίδης με το ψευδώνυμο "Αχιλλέας", που τον έβαλε ο Κωλέτης μόνο και μόνο για να μην πέσει στα χέρια των στρατιωτικών, του Κολοκοτρώνη εγκατέλειπε το φρούριο χωρίς μάχη (5 Ιουλίου 1822), ο Οδ. Ανδρούτσος κράταγε στη Ρούμελη μαζί με τους άλλους οπλαρχηγούς! Οι Ρουμελιώτες συγκράτησαν τα τουρκικά στρατεύματα με μία σειρά συγκρούσεων στη Φθιώτιδα και τη...