Συχνά αναρωτιέμαι τι απέγινε η έννοια του "κοινού καλού" που τόσο απασχόλησε την ελληνική φιλοσοφία. Ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια μας υπενθυμίζει ότι ο άνθρωπος βρίσκει την αληθινή του πληρότητα όχι στην ατομική επίδοση, αλλά στη συμμετοχή σε μια κοινότητα που υπηρετεί το δίκαιο και το αγαθό. Στον κόσμο που ζούμε σήμερα, η συλλογική αυτή διάσταση μοιάζει να έχει ξεθωριάσει τελείως. Ο καθένας και ιδίως οι πολιτικοί μας, κυνηγάει το δικό του "success story". Ένα αφήγημα προσωπικής ανόδου, προορισμένο να εντυπωσιάσει, να διαφημιστεί, να καταναλωθεί. Ο Καβάφης, όμως, θα έλεγε: "τιμή σ' εκείνους όπου στη ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες". Το ζήτημα δεν είναι να κερδίσουμε το χειροκρότημα, αλλά να φυλάξουμε αξίες, να κρατήσουμε όρθια τα τείχη της αλήθειας και της ακεραιότητας, ακόμα κι όταν το τίμημα είναι βαρύ. Στην πορεία της δικής μου ζωής, κοινωνικής, πολιτικής, επιχειρηματικής, γνώρισα από κοντά πόσο ελκυστική είναι η...