Περπατούσα στο λούνα παρκ με τον γιο μου, έτοιμη να αποδείξω ότι είμαι μια "κουλ" μαμά . Μια μέρα που ήταν προγραμματισμένη να την περάσει με τους φίλους του είχε μετατραπεί σε ένα πρωινό με τη μαμά αλλά δεν θα άφηνα αυτό να του χαλάσει τη μέρα. Αποφασισμένη να του χαρίσω τη διασκέδαση που περίμενε, του πρότεινα να κάνουμε ό,τι ήθελε. Φυσικά, ήθελε να πάμε στο λούνα παρκ και να ανέβουμε στο τρενάκι, ξέρετε σε αυτά που κρέμεσαι ανάποδα με μόνο μια ζώνη ασφαλείας ανάμεσα σε μένα και τον θάνατο. Είχα τολμήσει το τρενάκι για χάρη του και στο παρελθόν, αλλά αυτή τη φορά ήθελε να κάτσουμε μπροστά. Το είχε κάνει και μόνος του ενώ εγώ παρακολουθούσα με ασφάλεια από το έδαφος, αλλά αυτή τη φορά μου ζήτησε να το κάνουμε μαζί. Κρύβοντας το πρόσωπό μου πίσω από τα γυαλιά ηλίου και με ένα στραβό χαμόγελο, δέχτηκα. Καθώς ετοιμάζεται για την Α' Γυμνασίου, ξέρω ότι διανύουμε το στάδιο της μετάβασης όπου με χρειάζεται λιγότερο και με θέλει ακόμα...