Έχω μια φωτογραφία μου περίπου 12 ώρες αφότου μπήκα μαιευτήριο για να γεννήσω τα δίδυμά μου, να δουλεύω. Έσπασαν τα νερά ενώ ήμουν σε τηλεδιάσκεψη. Τριάντα έξι ώρες νωρίτερα, παρουσίαζα στο διοικητικό συμβούλιο τα σχέδια για το πώς θα κυλούσαν τα πράγματα όσο θα ήμουν σε άδεια μητρότητας . Καθόμουν στο κρεβάτι του μαιευτηρίου, στέλνοντας τα τελευταία emails που εξηγούσαν τη σχολαστικά σχεδιασμένη μετάβασή μου. Αλλά αυτό που δεν μπορούσα να προβλέψω - και που νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πραγματικά μέχρι να το ζήσει- είναι η βαθιά επίδραση που έχουν τα παιδιά στην ταυτότητα ενός επαγγελματία. Το να είμαι εργαζόμενη μαμά δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά αξίζει κάθε λεπτό χάρη σε εσένα Δεν είμαι περήφανη να το παραδεχτώ, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου, απλώς δεν το "έπιανα". Στις ομάδες μου υπήρχαν μητέρες και προσπαθούσα πάντα να κάνω το "σωστό": τις έδινα ευελιξία να έρχονται αργά ή να δουλεύουν από το σπίτι...