Κανείς δεν σε προειδοποιεί γι' αυτή τη φράση. Δεν τη διαβάζεις σε οδηγούς γονεϊκότητας, ούτε την ακούς σε ρομαντικές συζητήσεις για τη μητρότητα. Κι όμως, κάποια στιγμή, έρχεται. Μέσα από ένα στόμα μικρό, που κάποτε ψιθύριζε "μαμά" σαν να ήταν η πιο γλυκιά λέξη στον κόσμο, τώρα πετάγεται σαν μαχαιριά: "Μαμά, σε μισώ!" Και κάτι μέσα σου καταρρέει... Όσο και να λες πως δεν πρέπει να το πάρεις προσωπικά, όσο κι αν ξέρεις ότι το παιδί σου ξεσπά απλώς κάπου, δεν μπορείς να το αποφύγεις. Σου ραγίζει την καρδιά. Και για λίγο, όλα θολώνουν. Το δίκιο σου, η υπομονή σου, η αίσθηση πως κάτι κάνεις καλά. Ξαφνικά όλα κλονίζονται. Αλλά αυτή η φράση δεν είναι η αλήθεια. Είναι απλώς ένας κόμπος. Μια φουρτούνα. Μια έκρηξη που δεν χωράει πια μέσα του - και βρίσκει διέξοδο σε λόγια που μοιάζουν μαχαίρια, αλλά είναι μόνο καπνός. Πρώτα νιώσε, μετά σκέψου Αν εκείνη την ώρα ραγίζεις μέσα σου, είναι απόλυτα λογικό. Δεν χρειάζεται να κρυφτείς πίσω από μια...