Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έρχονται στη ζωή μας για να μας αγαπήσουν, αλλά για να δοκιμάσουν τα όριά μας. Που κρύβονται πίσω από χαμόγελα και μεγάλα λόγια, ώσπου κάποια στιγμή η μάσκα τους πέφτει κι εμείς μένουμε να αναρωτιόμαστε πώς χαθήκαμε τόσο μέσα σε μια ψευδαίσθηση. Η συγγραφέας Κίκκα Ουζουνίδου, γράφει στη σελίδα της "Ανορεκτικά Όνειρα" για εκείνες τις συναντήσεις που ξεκινούν με φως και τελειώνουν με σκιά και μας θυμίζει πως η εμπιστοσύνη δεν χαρίζεται, κερδίζεται με τον χρόνο: "Κάποιοι άνθρωποι έρχονται στην ζωή μας με δόλο. Φοράνε το καλό τους πρόσωπο στην αρχή και μοιάζουν κάτι παραπάνω από ιδανικό. Μεγάλα λόγια, μεγάλες πράξεις, κατανόηση, συμπαράσταση και άλλες τόσες αρετές... Και αφού μας δέσουν καλά συναισθηματικά, αρχίζουν και βγάζουν αυτές τις μάσκες... Η αγάπη γίνεται φόβος. Η ελευθερία, έλεγχος. Η προσοχή, αμέλεια. Η φροντίδα, αδιαφορία. Τα μεγάλα λόγια, σιωπή... Και με έναν τρόπο μαγικό μας πείθουν πως εμείς φταίμε!