Κάθε γονιός έχει βρεθεί εκεί. Μια δύσκολη μέρα, η υπομονή εξαντλείται, μια αταξία ή μια επανάληψη του ίδιου "κακού" μοτίβου, και ξαφνικά... φωνάζεις. Ίσως να κλείσεις δυνατά μια πόρτα, να πεις λόγια που δεν εννοούσες ή απλώς να κοιτάξεις με εκείνο το βλέμμα που κάνει το μικρό σου να χαμηλώσει τα μάτια. Και μετά έρχεται εκείνη η στιγμή. Η σιωπή. Η ενοχή. Και η ερώτηση μέσα σου: "Τι του έκανα τώρα; Πώς να το διορθώσω;" Η αλήθεια είναι πως ο τσακωμός με ένα παιδί δεν είναι αποτυχία. Είναι κομμάτι μιας βαθιάς, ουσιαστικής σχέσης. Όμως, όπως και σε κάθε σημαντική σχέση, αυτό που μετράει δεν είναι μόνο τι έγινε, αλλά πώς το φροντίζουμε μετά. Παρακάτω είναι έξι πράγματα -με πρώτο και σημαντικότερο το "Συγγνώμη που σου φώναξα"- που πρέπει να πούμε στο παιδί μας όταν καταλαγιάσει η ένταση.1. "Συγγνώμη που σου φώναξα" Δεν είναι αδυναμία να ζητάς συγγνώμη από το παιδί σου. Είναι διδασκαλία. Είναι η στιγμή που του δείχνεις ότι ακόμη και οι...