Η συγχώρεση δεν είναι ένα μεγάλο λόγιο θέμα που αφορά μόνο τους φιλοσόφους ή τους ψυχοθεραπευτές. Είναι κάτι που αγγίζει την καθημερινότητά μας κάθε φορά που θυμώνεις με το παιδί σου επειδή δεν σε άκουσε ή εκείνο με τον φίλο του γιατί του πήρε το παιχνίδι. Η συγχώρεση δεν είναι παραχώρηση. Είναι δύναμη. Και το πώς θα τη μάθει το παιδί σου, ξεκινά από το πώς τη ζεις εσύ.Η συγχώρεση δεν είναι λήθη, είναι ελευθερία Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβεις πως το να συγχωρείς δε σημαίνει ότι ξεχνάς ή ότι δικαιολογείς τη συμπεριφορά του άλλου. Σημαίνει ότι επιλέγεις να μην κουβαλάς μέσα σου το θυμό, να μην αφήνεις τον πόνο να γίνει οδηγός σου. Όταν το παιδί σε βλέπει να το κάνεις αυτό, μαθαίνει πως η συγχώρεση είναι επιλογή, όχι αδυναμία. Μπορείς να του μιλήσεις για αυτό απλά, με παραδείγματα της καθημερινότητας: "Ναι, στενοχωρήθηκα, αλλά προτιμώ να κρατήσω το καλό κομμάτι". Αυτή η φράση αξίζει περισσότερο από εκατό κηρύγματα για "καλοσύνη" και...