Η εφηβεία είναι μια περίοδος γεμάτη ανατροπές, εντάσεις και αμέτρητες δοκιμές για την οικογένεια. Οι γονείς συχνά αισθάνονται ότι πατούν σε τεντωμένο σχοινί: από τη μία πλευρά θέλουν να προσφέρουν ελευθερία και εμπιστοσύνη στο παιδί τους, κι από την άλλη αναρωτιούνται μέχρι πού φτάνουν τα όρια και πώς μπορούν να τα θέσουν χωρίς να καταστρέψουν τη σχέση τους μαζί του. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί παρομοιάζουν αυτή τη φάση με ένα ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά· οι γονείς δεν έχουν πάντα τον χάρτη, αλλά έχουν την αγωνία να κρατήσουν το παιδί ασφαλές μέχρι να βρει τη δική του πορεία. Σε αυτό το πλαίσιο, ο παιδίατρος και ιατρός εφήβων Βαγγέλης Αργυρίου δίνει μια εικόνα που μιλά κατευθείαν στην καρδιά: "Η θέσπιση ορίων με τους εφήβους μοιάζει με το να μαθαίνεις σε κάποιον να κολυμπά· ξεκινάς κρατώντας τον με ασφάλεια, χαλαρώνοντας σταδιακά τη λαβή σου καθώς δείχνει ότι τα καταφέρνει, ενώ παραμένεις πάντα αρκετά κοντά ώστε να αποτρέψεις πνιγμό.