Υποθέτω ότι είχατε ουκ ολίγες ερμηνευτικές προκλήσεις στην καριέρα σας. Αλλά το να σας ζητούν να υποδυθείτε τον Μάρλον Μπράντο... Στ' αλήθεια μου αρέσουν οι προκλήσεις, ο ρόλος του Μπράντο, όμως, έχει κάτι το ξεχωριστό. Το "Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι" είναι μία από τις πιο αγαπημένες ταινίες μου και ο Μπράντο ο άνθρωπος ο οποίος για εμάς τους ηθοποιούς άλλαξε όλο το παιχνίδι. Αυθόρμητος, με ασυγκράτητη δύναμη και την ίδια στιγμή ευάλωτος και σπαρακτικός. Δείτε τώρα σύμπτωση: Στα 14 μου γύριζα το "Over the Edge", όπου έπαιζα έναν ανήλικο παραβάτη. Ο σκηνοθέτης Τζόναθαν Κάπλαν ήταν πολύ αστείος. Λοιπόν, με φώναζε Μάρλον. Και ο λόγος ήταν επειδή σε μια σκηνή έπρεπε να σπάσω το παράθυρο κι εγώ είπα "θέλω να το κάνω στ' αλήθεια". Μου απάντησε, "Μάρλον, κάτσε στ' αβγά σου". Και από τότε με φώναζε Μάρλον. Τι είναι αυτό το οποίο θαυμάζετε στο "Τελευταίο Τανγκό..."; Το λατρεύω παρά την επίμαχη σκηνή του βιασμού. Πράγματι ποτέ δεν μου άρεσε...