Ο Guillermo del Toro έχει αφιερώσει την κινηματογραφική του καριέρα στην αναζήτηση της συμπάθειας για τα τέρατα. Οι πιο γνωστές ιστορίες του ισορροπούν μεταξύ συμπόνιας και αιχμής. Κέρδισε άλλωστε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας για το Shape of Water, μία μελαγχολική, ματωμένη μπαλάντα για ένα υδρόβιο πλάσμα που ερωτεύεται μία γυναίκα. Και οι υπερηρωικές ταινίες του ακόμη επικεντρώνονται σε περιθωριακούς χαρακτήρες, όπως ο μισός άνθρωπος, μισός βαμπίρ Blade και ο δαιμονικός Hellboy, δύο απόβλητοι που ζουν στις σκιές της κοινωνίας. Το τελικό αποτέλεσμα του Frankenstein που στριμάρει τώρα στο Netflix, είναι μία πανέμορφη, γυαλιστερή παραγωγή με εντυπωσιακά σκηνικά, πολυτελή κοστούμια και τη βαθιά ενσυναίσθηση που διατρέχει ολόκληρη τη φιλμογραφία του del Toro. Τότε, γιατί μοιάζει τόσο αδρανές; Φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του. Μελοδραματικό και βαθιά ρομαντικό, είναι μία ιστορία για πατέρες και γιους, εραστές και απόκληρους, για τους...