'Ζαν Ντιλμάν' Η Άκερμαν θα γινόταν 75 χρονών στις 6 Ιούνη, αλλά δεν έγινε. Τον Οκτώβρη συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την αυτοκτονία της. Ήταν αυτοκτονία ή όχι; Ποιος μπορεί άραγε να το επιβεβαιώσει; Όλοι κουβαλάμε το σπόρο του θανάτου μας, όπως έλεγε ο Ρίλκε, οπότε δεν έχει σημασία πώς ανθίζει στον καθένα. Τώρα λοιπόν που συμβαίνουν τόσα -κάθε μέρα κάτι διαφορετικό (που πολλές φορές είναι το ίδιο)-, πόσο θα ήθελα ν' άκουγα τη γνώμη της Σαντάλ. Να την άκουγα να μιλάει. Κι ας μην έλεγε τίποτα. Ας ήταν τουλάχιστον εδώ. Ακούω γνώμες συνέχεια. Από όλους, και για τα πάντα, και το πρόβλημα δεν είναι πως υπάρχουν τόσες πολλές απόψεις (είναι μια χαρά να κουβαλάει ο καθένας τη γνώμη του όπως το θάνατό του), αλλά πως οι απόψεις καταλήγουν να καλύψουν τα ίδια τα γεγονότα. Ίσως τελικά η Άκερμαν να είχε προβλέψει την ταχύτητα των πραγμάτων που μας ταλαιπωρεί και, μαζί, μας εθίζει σε κάτι πρωτόγνωρο και τετελεσμένο. Από νωρίς έκανε ένα αργό σινεμά...