Παρότι διανύουμε την εποχή που ο δημόσιος διάλογος γύρω από τις σχέσεις γίνεται πιο ανοιχτά από ποτέ, ο εμπορικός κινηματογράφος και δη τα ρομαντικά είδη του, δηλαδή τα κατεξοχήν ποπ πολιτισμικά εργαλεία σχολιασμού των ερωτικών συνηθειών, έχουν μείνει χαρακτηριστικά πίσω. Είναι ενδεικτικό ότι την τελευταία φορά που το σινεμά υπήρξε όντως επιδραστικό σε αυτό τον τομέα, η Μπρίτζετ Τζόουνς δεν ήταν ακόμα franchise και ο Χιθ Λέτζερ ζούσε, την ώρα που σήμερα οι καθαυτό ερωτικές σχέσεις έχουν μετασχηματιστεί ραγδαία. Η πρόσβαση στο ευκαιριακό ή μη σεξ έχει διευκολυνθεί μέσω των σχετικών apps και πλέον μοντέρνοι όροι όπως η ηθική μη μονογαμία, μεταξύ άλλων, αποτελούν κομμάτι της κουβέντας που -καλό είναι να- κάνει όταν γνωρίζεται ένα ζευγάρι. Μέσα σε αυτό το κλίμα κινηματογραφικής στασιμότητας, η ταλαντούχα Σελίν Σονγκ ("Περασμένες Ζωές") επιχειρεί να ξαναβάλει τα rom-coms στο παιχνίδι με μια ταινία η οποία, δίχως να επανεφεύρει τον τροχό...