Όπως μαρτυρά και ο τίτλος του, στο υποψήφιο για 13 βραβεία Σεζάρ "Αυτά που Λέμε και Αυτά που Κάνουμε" του 2020 ο Εμανουέλ Μουρέ ("Το Χρονικό Ενός Εφήμερου Έρωτα") περιέγραψε με ρομερική ειρωνεία το πώς οι ανθρώπινες -ερωτικές- σχέσεις περιπλέκονται, επειδή αυτά που λέμε δεν ταυτίζονται σχεδόν ποτέ με αυτά που κάνουμε. Την ίδια συνθήκη βρίσκουν μπροστά τους τώρα και τρεις φιλενάδες οι οποίες πλησιάζουν τα σαράντα. Μπερδεμένες ψυχολογικά, ερωτικά και υπαρξιακά, θα δουν τις ιδιωτικές ζωές τους να διασταυρώνονται απρόβλεπτα, δοκιμάζοντας την ειλικρίνειά τους, τις αξίες τους, αλλά και τη μεταξύ τους εμπιστοσύνη. Ο Μουρέ στήνει τη γουντιαλενική, αλλά πολύ γαλλική, άρα και φλύαρη δραμεντί του πάνω στην ανακατωσούρα που προκαλούν τα παιχνίδια της μοίρας στα σχέδια χαρακτήρων μετέωρων ανάμεσα στις (κρυφές) επιθυμίες τους και τους κοινωνικούς δεσμούς που έχουν συνάψει. Βασισμένη σε μια πλοκή λίγο θεατρική, λίγο παιχνιδιάρα, λίγο deja vu και...