Η ποινή δεν ανοίγει πάντα δρόμους. Ενίοτε κλείνει πόρτες κι αυτό αποδεικνύεται σε πολλαπλά επίπεδα της καθημερινότητας Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό αγοραπωλησίας αεροβόλων σε σχολικό περιβάλλον από ανήλικους, επανήλθε στο προσκήνιο η λύση της αποβολής ως μέτρο σωφρονισμού. Όμως πώς ακριβώς επιτυγχάνεται "σωφρονισμός" όταν ο παραβάτης απλώς αλλάζει σχολικό περιβάλλον; Ας δούμε τη γενική εικόνα. Η αποβολή ως μέτρο έχει μακρά ιστορία στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ωστόσο στη σύγχρονη εποχή λειτουργεί επιφανειακά χωρίς να διαπαιδαγωγεί σε ουσιαστική βάση. De facto. Όταν η τιμωρία δεν αγγίζει τη ρίζα του προβλήματος, αλλά απλώς ενισχύει την ταυτότητα του "παραβάτη" στέλνοντας λάθος μήνυμα στο παιδί χωρίς να προλαμβάνει την υποτροπή, τότε μιλάμε για μια τρύπα στο νερό. Κατ' ουσίαν το σχολείο απαλλάσσεται από την ευθύνη του "προβληματικού" παιδιού, αλλά το ίδιο το παιδί δεν απαλλάσσεται από την εν γένει "προβληματική"/παραβατική...