Μια λακανική ανάγνωση της "Ιθάκης" του Αλέξη Τσίπρα: το υποκείμενο, το φαντασιακό και η αναζήτηση συμβολικής συνοχής απέναντι στην ιστορική κρίση Για τον Ζακ Λακάν, η Ιθάκη του Αλέξη Τσίπρα θα λειτουργούσε όπως το λεκτικό υλικό ενός αναλυόμενου: όχι ως καταγραφή γεγονότων, αλλά ως πεδίο όπου η δομή του λόγου, οι μετατοπίσεις της σημασίας και η σχέση με τον Άλλο αποκαλύπτουν το βαθύτερο σχήμα της πολιτικής εμπειρίας. Το βιβλίο θα εξεταζόταν όχι ως χρονικό, αλλά ως "συμπτωματικός λόγος" - ένα είδος μαρτυρίας μέσα από την οποία αναδύεται το υποκείμενο Τσίπρας, ταυτοχρόνως διχασμένο, συμβολικά καθορισμένο και φαντασιακά δεμένο στις εικόνες του 2015 και της εξουσίας. Στη λακανική οπτική, κάθε αφήγηση "εαυτού" είναι κατ' ανάγκην μια προσπάθεια του υποκειμένου να δώσει συνοχή σε κάτι που δεν διαθέτει συνοχή. Το εγώ, ως κατασκευή του Φαντασιακού, τείνει να παράγει μια ομαλή, ενοποιημένη ιστορία. Ο Λακάν θα προσέγγιζε την Ιθάκη ως το πεδίο...