Η ζωή στα Κ.Α.Π.Η. Μπιλότα, παίζαν στο Κ.Α.Π.Η., τέσσερις που 'χαν γνώση, όταν κοπέλα, τσι 'φτυσε, για να µη τσι λαβώσει. ∆εν επερνούσε, από κει, διά το θεαθήναι, φυσικοθεραπεύτρια, εις τσι γερόντους είναι. Μα κάνει και γυµναστική, σε µεγαλοκοπέλες, που στο Κ.Α.Π.Η. προσέρχονται, δεν µοιάζουν µε ντεµπέλες, Γυµνάζουνται καθηµερνά κι ύστερα καφεδάκι, απολαµβάνουνε µαζί, ως το µεσηµεράκι. Γυναίκες απ' τα Παχιανά, µα και τον Αϊ - Γιάννη, µαζεύονται σε αίθουσα, που όλους µασέ βάνει. Η φασαρία βέβαια, που κάνουνε, στο χώρο, εδωσ' αιτία κι αφορµή, στο ντόπιο ριµαδόρο. Και έγραψε τη ρίµα του κι αν δεν εβγήκ' ωραία, πάλι εµείς το ΚΑΠΗ., θα κάνουµε παρέα. Υγεία και καλή καρδιά, σε όλους και σε όλες και εις τους κουτσοµπόληδες και εις τις κουτσοµπόλες. Εννιαχωριανός Κραταιά ως θάνατος αγάπη Η µητέρα έφυγε η µητρότητα µένει. Μεσίστιες σηµαίες της γαλανόλευκης µες στην καρδιά µου. Ο απογαλακτισµός ήρθε εκ των πραγµάτων. Ο οµφάλιος λώρος κόπηκε...