Η αδικία, η σιωπή της πολιτείας και η διαχρονική απουσία κοινωνικής δικαιοσύνης Έπρεπε να περάσουν 23 μέρες σκληρής δοκιμασίας, απίστευτης αγωνίας κι αγανάκτησης για να δώσουν επιτέλους την πολυπόθητη άδεια στον χαροκαμένο πατέρα για την εκταφή του παιδιού του, να μάθει ο άνθρωπος την αιτία που έστειλε τον γιο του στο μαύρο βασίλειο του αγλύκαντου. Είμαι σίγουρος ότι κι άλλοι θα ακολουθήσουν το μονοπάτι του δύστυχου κείνου γονιού για να μάθουν πώς έφυγαν και τα προσφιλή τους πρόσωπα. Ελπίζω ο δικός τους δρόμος να μην είναι τόσο αγκαθοστρωμένος και ποτισμένος με ποτάμια δάκρυα. Κι ερωτάει κανείς: Γιατί τόση ταλαιπωρία, γιατί τόση πίκρα, γιατί αυτή η άρνηση; Τι κρύβεται άραγε πίσω απ' όλα τα παραπάνω; Τι άλλαξε και πήραν τα γεγονότα άλλη πολύ διαφορετική κατεύθυνση από την αρχική αδιαλλαξία των υπεύθυνων για το τόσο σοβαρό θέμα που έφερε τον άνθρωπο ένα σκαλοπάτι πριν την αμπάρα του Άδη; Και ποια θα είναι η συνέχεια του πικρού αυτού...