Η Χριστίνα Μπαλκάμου γεννήθηκε ένα πρωινό με ομίχλη, στις 6.15, κάπου στην Αθήνα του '77. Σπούδασε ψυχολογία και προς το παρόν εργάζεται σε έναν θεσμικό λαβύρινθο, εκεί όπου τα έγγραφα ταξιδεύουν συχνότερα από τους ανθρώπους. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο "Ημερολόγιο της Μύγας" από τις εκδόσεις Αρμός. Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας; Το "Σπίτι των πνευμάτων" της Ιζαμπέλ Αλιέντε, γιατί μερικά σπίτια δεν κατοικούνται μόνον από ανθρώπους αλλά και από αναμνήσεις, απωθημένα και παλιούς φόβους. Και κάτι εντελώς διαφορετικό, τα άπαντα της αμηχανίας μου, που δεν έχουν εκδοθεί ακόμη. Είναι σημειώσεις μου, άτακτες και θυμωμένες, μικρά κείμενα που γράφτηκαν σε βιαστικά μεσημέρια περιμένοντας κάποιον, περιμένοντας το αεροπλάνο, περιμένοντας το παιδί μου. Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου; Οτι η πραγματικότητα δεν χρειάζεται να μας πείθει. Αν δεν μπορούμε να...