Του Γιάννη Η. Πάγκαλου* Η γενιά των 40 έζησε τις τελευταίες μεγάλες πολιτικές μάχες. Από τις εκλογές του 2004, στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση των μνημονίων, το δημοψήφισμα και την προσπάθεια για έξοδο στο ξέφωτο. Θυμάμαι τον παλμό, τα συναισθήματα, την αγωνία, τα δάκρυα χαράς ή λύπης. Θυμάμαι το πάθος. Βλέπετε ήταν η τελευταία περίοδος με ανέσπερο πολιτικό πάθος. Όχι για τα οφίτσια και τις θέσεις αλλά για την Ελλάδα. Ναι, ακόμη θυμάμαι τις μεγάλες μάχες στην ακμάζουσα, τότε, Οργάνωση Νέων της Νέας Δημοκρατίας, στην οποία μετείχα κι εγώ. Πύρινες ομιλίες στις συνεδριάσεις των κεντρικών επιτροπών, διαξιφισμοί και ανταλλαγή απόψεων στο εκτελεστικό συμβούλιο, μια διαρκής ώσμωση ιδεών για το προς τα που θα πάει πρώτα η Νεολαία κι έπειτα η χώρα. Ίδια κατάσταση στα αμφιθέατρα και στα γραφεία των παρατάξεων έξω από αυτά. Μια εποχή διαφορετική, που σημαδεύτηκε από την έντονη πολιτικοποίηση και επικρίθηκε για την έντονη...