Του Κώστα Πρώιμου Κατώτερος των περιστάσεων; Ακόμη ένας μη "μπαρουτοκαπνισμένος" ως άνθρωπος μεν - φέρελπις της πολιτικής δε; Δεν "το είδε" να έρχεται; Μα, τότε με ποια λογική έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση των εναπομείναντων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ μετά τον αδόκητο χαμό της αείμνηστης Φώφης; Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε ολόκληρες σειρές με αναρίθμητα και αναπάντητα για τους μη μυημένους ερωτηματικά γύρω από την προσωπικότητα, το "φαίνεσθαι και το γίγνεσθαι" του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη. Οι χειρισμοί και οι εξελίξεις με επίκεντρο το μείζονος σημασίας θέμα των υποκλοπών τον έχουν στιγματίσει ως έναν ακόμη άχρωμο, χωρίς ηγετικά προσόντα πολιτικό που, κακά τα ψέματα είναι "διπλά καταδικασμένος" δεδομένου ότι είναι αναγκασμένος να αντλήσει ψήφους από έναν λαό που κάπως του ομοιάζει στα χαρακτηριστικά καθώς είναι ψυχολογικά και οικονομικά καθημαγμένος και πολιτικά φοβισμένος στη συντριπτική του πλειοψηφία. Ας κάνουμε έναν τολμηρό...