Αβάνα, Κούβα: Η πόλη που ξεχνάει να βιαστεί Ομολογώ ότι έχω μια τρέλα με τα ταξίδια στη Λατινική Αμερική. Κάθε χρόνο -από τα πολλά τελευταία- αλλάζω χώρα, διάλεκτο, κουλτούρα και φυλές, μόνο και μόνο για να νιώσω τους κραδασμούς της διαφορετικότητας. Κι αυτή η ιστορία ξεκίνησε από εδώ, από την μυθική στο μυαλό όλου του πλανήτη Αβάνα. Πάτησα μικροκατακτητής τα πόδια μου πρώτη φορά εδώ το 2000 για να φωτογραφίσω ρούμια και νύχτες εξωτικές. Και παρέδωσα τις φωτογραφίες που μου ζητήθηκαν αλλά κράτησα την αύρα τους που με έσυρε δύο μήνες αργότερα ξανά εδώ, για να ζήσω κι άλλο Αβάνα και περισσότερο Κούβα. Ήταν μια εθιστική σχέση με το νησί και οι επιστροφές έγιναν πέντε, έξι και συνεχίζονται μέχρι σήμερα σε αυτό το τόπο που δεν ξεχνάει να μου θυμίζει πως ο χρόνος μετριέται με το τραίνο που φτάνει στο δεύτερο του λεπτού, ούτε με το φουλ πρόγραμμα ημέρας και δεν έχει ανάγκη με το καινούργιο Apple Watch για να κυλήσει. Δέκα λεπτά στο μετρό και...