Το ραντεβού μας με τον Ορφέα Αυγουστίδη είναι σε μια πλατεία και όλοι τον αναγνωρίζουν· αγόρια και κορίτσια του ζητούν να βγάλουν μια σέλφι μαζί κι εκείνος δεν αρνείται, ζητώντας συγγνώμη κάθε φορά που διακόπτει τη συζήτηση. Αν και παιδί μεγαλωμένο μέσα στο θέατρο, μπορεί να κρατάει χαμηλό προφίλ, παίρνει ρίσκα και ψάχνει με επιμονή και έναν ενθουσιασμό που διαρκώς...

Είναι πλέον ευδιάκριτο ότι όλα έχουν αρχίσει να λειτουργούν και πάλι "κανονικά". Άνθρωποι, επιχειρήσεις, ανθρώπινες σχέσεις, φαίνεται να έχουν επιστρέψει στην νόρμα τους. Στους ρυθμούς τους. Πάντα όμως με μια μικρή επιφύλαξη, τουλάχιστον ενδόμυχα. Δυόμισι χρόνια μετά το πρώτο lockdown, νιώθουμε ότι έχουμε αφήσει πίσω μας ένα από τα πιο μελανά σημεία της ιστορίας του...