Ορέστης Δαβίας Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα 22.06.2025 • 14:17 Κοινοποίηση 0 Σχόλια Στην αρχαιότητα, ο μεγαλόσωμος αειθαλής θάμνος της δάφνης (Laurus nobilis) αποτελούσε σύμβολο δόξας, σοφίας και ποιητικού οίστρου. Ο συσχετισμός της με τις παραπάνω ανώτερες αξίες προέρχεται από τον γενεσιουργό της μύθο που ιστορεί τον παράφορο έρωτα του θεού Απόλλωνα για τη νύμφη Δάφνη. Η ασφυκτική πολιορκία κράτησε καιρό, εκείνη όμως, προτιμώντας να διατηρήσει την αγνότητά της, παρακάλεσε τον πατέρα της, τον ποταμό Πηνειό, να τη μεταμορφώσει σε φυτό. Ο Απόλλων, για να παρηγορηθεί, στεφανώθηκε με ένα κλαδί της και από τότε οι ιερείς του αλλά και όσοι επέστρεφαν από το μαντείο των Δελφών κομίζοντας ευνοϊκούς χρησμούς, μιμούνταν το παράδειγμά του. Ακράδαντη ήταν επίσης η πεποίθηση πως η ριζωμένη δάφνη προστατεύει από επιδημίες, ξορκίζει τους δαίμονες και αποδιώχνει το κακό μάτι. Οι Ρωμαίοι μάλιστα τη φύτευαν στις πόλεις τους, σε δεντροστοιχίες, γιατί πίστευαν...