"Ζω στη Γλυφάδα εδώ και είκοσι πέντε χρόνια. Τα τελευταία πέντε, από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, έρχομαι στην παραλία αυτή κάθε μέρα το μεσημέρι με την οικογένειά μου, μόλις σχολάσω από τη δουλειά. Παλιά πήγαινα αλλού για μπάνιο. Πλέον δεν την αλλάζω με τίποτα", μου λέει ο Άλεξ Ντρες. Έχει μόλις βγει από τη θάλασσα· δίπλα η γυναίκα του παίζει με τα δύο παιδιά τους στη σκιά μιας από τις πολλές ομπρέλες που είναι διαθέσιμες χωρίς χρέωση. Βρίσκομαι λίγα μέτρα μακριά από την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, σημείο αναφοράς για τους Γλυφαδιώτες. Τα απογεύματα του καλοκαιριού, μπορείς να δεις πολλούς να περνούν από εδώ και να στρώνουν τις ψάθες τους στην ακτή. Άλλοι πάλι παρκάρουν παράλληλα πάνω από τον ποδηλατόδρομο ή καταφθάνουν με το τραμ, που σταματά μπροστά στην παραλία. Η εικόνα που βλέπω γύρω μου αυτό το απόγευμα Παρασκευής του Ιουλίου, στην τρίτη από τις κοινόχρηστες διαδοχικές παραλίες της Γλυφάδας, είναι ιδιαίτερα...