Η πρώτη ποιητική συλλογή του Θεόδωρου Κουρεντζή, "Ανώτερη όλων το καλοκαίρι" (Ίκαρος), γράφτηκε σαν λειτουργία, διαβάζεται σαν ερωτική εξομολόγηση και ηχεί σαν κραυγή πίστης μέσα στο κενό. Ο μαέστρος-σταρ στρέφεται στη γλώσσα και αποκαλύπτει τον πιο εκρηκτικό εαυτό του, εκεί όπου η μουσική μετατρέπεται σε ποίηση και η πίστη σε σάρκα. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Ο Θεόδωρος Κουρεντζής είναι ένας από εκείνους τους καλλιτέχνες που κάνουν τη ζωή των επιμελητών και των δημοσιογράφων δύσκολη. Οι ετικέτες φθείρονται πάνω του, ένα αδιόρατο απεταξάμην τις διαπερνά. Τον έχουν αποκαλέσει "ροκ σταρ της κλασικής μουσικής", "πανκ ιερέα του πόντιουμ", "αντάρτη του μπαρόκ". Όλα σωστά και κανένα ακριβές. Τώρα, με την πρώτη του ποιητική συλλογή "Ανώτερη όλων το καλοκαίρι" (Εκδόσεις Ίκαρος) που κυκλοφορεί από τη Δευτέρα 13 Οκτωβρίου, ο Κουρεντζής επιχειρεί κάτι σχεδόν αδιανόητο: να αποτυπώσει στο χαρτί τη μυσταγωγία και την κρίση της πίστης...