Του Μανώλη Κοττάκη Σας γράφω από την παγωμένη Σόφια. Την Παρασκευή το βράδυ παρακολουθήσαμε μαζί με φίλους στο εμβληματικό κτίριο της Εθνικής Όπερας και Μπαλέτου της βουλγαρικής πρωτεύουσας, που βρίσκεται στην οδό Alexander Dondukov, το μοναδικό έργο του κορυφαίου Γερμανού μουσουργού Ρίχαρντ Βάγκνερ "Τανχόιζερ" ("Tannhauser"). Γραμμένο το 1850. Πρόκειται για μία δραματική ιστορία που μέσα σε μία πανδαισία κλασικής μουσικής περιγράφει καταρχάς τη μάχη του ιερού με το βέβηλο. Ο ήρωας του Γερμανού μουσουργού διχάζεται μεταξύ της ροπής του στις περιπέτειες και στην προσχώρησή του στο καλό, στην αγάπη και την πίστη με τη βοήθεια της Παναγίας. Μια δεύτερη ανάγνωση όμως των ευρύτερων νοημάτων του δράματος μας οδηγεί σε ένα διακύβευμα υψηλότερο: Στη μάχη μεταξύ των αισθήσεων και του πνεύματος. Μεταξύ της ύλης και της διανόησης. Μεταξύ του ιδιοτελούς και του ανιδιοτελούς. Του επίγειου και του μεταφυσικού. Εκείνου που ξεφεύγει από τα ανθρώπινα...