Είναι η νοσταλγία για μια εποχή όπου όλα φαίνονταν πιο αθώα; Είναι οι παιδικές αναμνήσεις που όλοι έχουμε από κάποια γιαγιά να στήνεται ευλαβικά μπροστά στην τηλεόραση και (εκτός από 'κεινη) ν' ακούει και ολόκληρο το τετράγωνο; Είναι η καλτίλα που ξεχείλιζει από το σενάριο, τη σκηνοθεσία, τους διαλόγους, τις ερμηνείες, ακόμα και απ' τα ντεκόρ; Ό,τι απ' όλα αυτά ή και όλα αυτά μαζί να ισχύουν, ένα είναι δεδομένο: Το "Καλημέρα Ζωή" (όπως και το αιώνιο αδερφάκι του η "Λάμψη") θα είναι πάντα μια ένοχη απόλαυση. Και η αναδρομή σε κάποια απίθανη σκηνή ή ατάκα θα 'ναι πάντοτε (όσα χρόνια κι αν περάσουν) πειρασμός! Έχει γράψει ιστορία λοιπόν ως ένας από τους εμβληματικούς χαρακτήρες των ελληνικών σίριαλ ο ταξίαρχος Θεοχάρης: Ελλάδα Το έγκλημα των 534 ευρώ: Η Αθήνα του 2025 "σκοτώνει" τα παιδιά της Ο αδέκαστος και αδιάφθορος προστάτης του νόμου, με τον κυκλοθυμικό χαρακτήρα, τις συνεχείς "εκρήξεις" και τις αμφιλεγόμενες μεθόδους ανάκρισης. Ο...