(η μητέρα μου) Με επηρέασε πάρα πάρα πολύ. Θυμάμαι τις συμβουλές της. Δεν ήθελε με τίποτα να γίνω καλλιτέχνης. Κάποτε, όταν της πήγα τα πρώτα λεφτά, που είχε βγει ο ήλιος τρία καλάμια, είχαμε πάει σε έναν αρραβώνα, γλεντούσαν κάτι πλούσιοι ψαρομανάβηδες. Της πήγα πολλά λεφτά τότε. Να σκεφτείς, τραγουδάγαμε ατέλειωτες ώρες, τα λαιμά μας είχαν πρηστεί, ούτε μικρόφωνα την εποχή εκείνη, ούτε τίποτα. Μαζέψαμε λοιπόν αρκετά λεφτά απ' τη χαρτούρα. Της τα πήγα, και μόλις τα είδε, με είπε "αλήτη" - για πρώτη φορά άκουσα τη λέξη "αλήτη" απ' τη μάνα μου. (οι άντρες) Κλαίνε, κλαίνε και παρακλαίνε Και κλαίνε αληθινά οι άντρες όταν κλαίνε. Γιατί να μην κλαινε οι άντρες; Δεν είναι όντα οι άντρες; Κι ο πιο δυνατός άνθρωπος, υπάρχουν στιγμές που κλαιει. Μπορείς να μην κλάψεις όταν χάνεις τη μάνα σου; Αν είναι δυνατόν. Υπάρχει άλλο πράγμα στον κόσμο πιο πολύτιμο απ' τη μάνα; Τραγούδι θυμάμαι απ' τη γιαγιά μου. Νομίζω τα βάσανα που τραβηξα - και τραβάω...