Διαφημίσεις By Nikolas Gonos [Στίχος 1] Ξύπνησες μέσα μου, σαν φωτιά σε ένα άδειο σπίτι, Και ο καπνός σου ψιθυρίζει το όνομά μου, σαν ένας περιπλανώμενος κακοποιός. Τα μάτια σου - δύο πόρτες που ανοίγουν στο σκοτάδι, Πρέπει να θυμηθώ ποιος ήμουν εκείνη τη νύχτα, τη σπίθα. [Ρεφρέν] Καίει μέσα μου σαν μια ομολογία στο θείο, Κάθε άγγιγμα ανάβει μια φλόγα που είναι δική σου και δική μου. Στα χείλη σου, βρίσκω το παρελθόν που με ξετυλίγει, Και στα χέρια σου, η ψυχή μου αιμορραγεί, είναι φανερό. [Στίχος 2] Η αμαρτία, παραμένει πάντα σε αυτή τη ζωή που ζούμε, Αν μοιάζει με σένα, και καίει σαν μια κακιά ανάγκη. Αν μέσα στο χάος, υπάρχει ένα φως που γεννιέται, Τότε η πτώση μου από τη χάρη μοιάζει σαν να ξαναγεννιέμαι. [Ρεφρέν] Καίει πάνω μου σαν μια εξομολόγηση στο θείο, Κάθε άγγιγμα ανάβει μια φλόγα που είναι δική σου και δική μου. Στα χείλη σου, βρίσκω το παρελθόν που με ξετυλίγει, Και στα χέρια σου, η ψυχή μου αιμορραγεί, είναι φανερό.