Το σπίτι της Ήρας Κατσαντώνη και του Αλέξανδρου Πάτση στο Μετς είναι από εκείνα που θα έκαναν τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου και τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη να κονταροχτυπηθούν για το ποιος θα τα κλείσει πρώτος ως σκηνικό για την επόμενη δουλειά του. Είναι ατμοσφαιρικό, cosy και έχει κάτι παιχνιδιάρικο, σαν να βγάζει ατίθασα τη γλώσσα σε όλες τις συμβάσεις και τη σοβαροφάνεια. Είναι μεσημέρι Τετάρτης, ο καιρός είναι μουντός, μα όταν μπαίνω στην όμορφη αστική κατοικία του 1930 το φως μοιάζει να διαχέεται από μια δική του πηγή. Ψάχνω να βρω από πού έρχεται αυτή η φωταγωγία. Κοιτώντας στο ταβάνι, παρατηρώ κάτι σαν φεγγίτη. Λες; Είναι ένα σπίτι που παίζει με τις λιτές γραμμές, με μποέμ χαρακτήρα και μια ελευθερία που του τη δίνει το ταβάνι που φτάνει τον θεό. Ο Αλέξανδρος είναι αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων και, μαζί με τον συνεργάτη του και την ομάδα τους στο αρχιτεκτονικό τους γραφείο, ξεδίπλωσαν στο δικό του σπίτι όλο το δημιουργικό τους...