Αθως Δημουλάς 21.06.2025 • 16:00 Κοινοποίηση 0 Σχόλια Η συγκέντρωση των προσωπικών σημειώσεων του Βικτόρ Σερζ είναι ένα έργο-άθλος, αν σκεφτεί κανείς πώς έζησε το πρώτο μισό του 20ού αιώνα· πολέμησε, διώχθηκε, εξορίστηκε, φυλακίστηκε, ταξίδεψε, άλλαξε χώρες και ηπείρους. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει αυτή η έκδοση που κρατάω τώρα στα χέρια μου, η οποία "δεν είναι ούτε ολοκληρωμένη ούτε οριστική", όπως διαβάζω στην εισαγωγή, καθώς παραμένει η ελπίδα να εντοπιστεί, π.χ., η βαλίτσα του που κατασχέθηκε το 1936 φεύγοντας από τη Σοβιετική Ένωση. Ή να εμφανιστεί κάτι "τυχαία", όπως συνέβη σε μια αποθήκη ενός ιδρύματος στο Μεξικό το 2010. Εν πάση περιπτώσει, τα έντεκα χρόνια που καλύπτονται στα Σημειωματάρια 1936/1947 (εκδ. ΚΨΜ) είναι ένας υπεραρκετός θησαυρός για να κατανοήσει κανείς την αισθητική προσέγγιση του Σερζ, την πολιτική του σκέψη, τους βασικούς σταθμούς της βιογραφίας του. Η "αφήγηση" ξεκινά με την άφιξή του στο Παρίσι και τη συνάντησή...