Του Στάθη Ν. Καλύβα "Ο όρκος της Ευρώπης", η θεατρική παράσταση που ανέβηκε στην Επίδαυρο, παίρνει ως αφορμή τον μύθο της αρπαγής της Ευρώπης για να μιλήσει για τα "κλάματα" των "αρχαίων τραυμάτων" που "κανείς ποτέ δεν αφηγήθηκε" και να αναζητήσει το "πρωταρχικό τραύμα που αιμορραγεί ακόμα". Αυτό τουλάχιστον μας λέει ο συγγραφέας του έργου, Ουαζντί Μουαουάντ, στο σκηνοθετικό του σημείωμα. Το έργο δομείται γύρω από την αφήγηση μιας ηλικιωμένης γυναίκας που λέγεται Ευρώπη και περιγράφει μια φρικτή σφαγή σε κάποια φανταστική χώρα. Ως οχτάχρονο παιδί, η Ευρώπη υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας και συνένοχος αυτής της σφαγής, καθώς κατέδωσε κάποια παιδιά που προσπαθούσαν να κρυφτούν. Οι ενοχές της την οδηγούν στον φόνο και κατόπιν στην εγκατάλειψη των παιδιών της. Καλεί τρεις κόρες της που μεγάλωσαν μακριά της για να τους αποκαλύψει την αλήθεια. Ο γιος, μάλιστα, μιας κόρης δικάζεται για τον βιασμό και φόνο της φίλης του. Η βία αναπαράγεται...