Ο Γιάννης Κακλέας δεν έμεινε πιστός σε ένα είδος θεάτρου. Έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 120 παραστάσεις και, με το γκάζι πατημένο, έχει περάσει από την κλασική δραματουργία στο σύγχρονο ρεπερτόριο, από τα υπαρξιακά κείμενα στη λαϊκή κωμωδία, από τους μικρούς χώρους στις κεντρικές σκηνές και την Επίδαυρο, από τα μιούζικαλ στις τραγωδίες και την αριστοφανική σάτιρα. Και όλα αυτά, μία, δύο και τρείς φορές, ξανά και ξανά και πάλι από την αρχή. "Έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωή μου σε πρόβες και μπορώ πια να το πω, οι πρόβες είναι το αγαπημένο μέρος να ζω γιατί εκεί είσαι ανοιχτός, εκτεθειμένος, ανεπιτήδευτος. Είσαι ο εαυτός σου", δηλώνει στα πρώτα λεπτά της συνάντησής μας στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη. Οι σκηνοθεσίες του άλλοτε σε χτυπούν με την ορμή ενός σαρωτικού ριφ προορισμένο να παρασύρει το κοινό σε μια μεγάλη ανοιχτή συναυλία και άλλοτε έχουν κάτι από τη σκοτεινιά και τη σωματικότητας ενός house beat. Κι όμως εκείνος...