Βρήκαμε τον Δημήτρη Λύτρα στη μικρή του κουζίνα, με τα κίτρινα πλακάκια και το μωσαϊκό στο πάτωμα, να ξεφουρνίζει τροφαντά, μοσχομύριστα μαριτότσι. Είχε ξεκινήσει ήδη από την προηγούμενη μέρα την προετοιμασία, γιατί τα μικρά αυτά ιταλικά μπριός περιέχουν προζύμι και ωριμάζουν αργά. Δεν ήταν λοιπόν παράξενο που το αεράτο, φωτεινό διαμέρισμά του στην Ανω Κυψέλη είχε κατακλυστεί με οσμές βανίλιας, λεμονιού και ζύμης. "Εχω συνδυάσει το καλοκαίρι με τη γεύση του λεμονιού, γι' αυτό θα γεμίσω τα μαριτότσι μου με λεμονόκρεμα", λέει. Για την ακρίβεια, δεν πρόκειται για μια απλή λεμονόκρεμα, αλλά για μια σύνθετη κρέμα με κρέμα πατισερί, σαντιγί και lemon curd. Παρατηρώ τον τρόπο που ακουμπάει τα ψωμάκια στο ξύλο κοπής· δείχνει φροντίδα. "Είναι σαν παιδιά μου", λέει και γελάμε. "Είμαι πολύ τυχερός που κάνω αυτή τη δουλειά, δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω κάτι άλλο", εξηγεί, όσο τα κόβει κατά μήκος για να τα γεμίσει με τις αρωματικές, λευκές κρέμες...