"Η ζωή μου διαλύθηκε μέσα σε λίγες μέρες. Ο Ιβάν, ο άντρας που αγάπησα τυφλά, μ' εγκατέλειψε μ' ένα τηλεφώνημα που δεν πρόλαβα ν' απαντήσω. Κι ενώ προσπαθούσα να πνίξω την απόγνωση μου σε ένα φλογερό γκαζπάτσο γεμάτο υπνωτικά, γύρω μου ξετυλιγόταν μια σαρωτική παρέλαση γυναικών: η φίλη μου Καντέλα, κυνηγημένη από τρομοκράτες και έρωτες, η πρώην του Ιβάν με το δικό της πάθος και οργή, κι εγώ... μια ηθοποιός φωνής που έμαθε να παίζει ρόλους, αλλά δεν ήξερε πώς να επιβιώσει χωρίς τον πρωταγωνιστή της ζωής της. Όμως όσο οι ώρες περνούσαν, κάτι μέσα μου άλλαζε θέση. Αντί να καταρρεύσω, άρχισα να ξυπνάω· και αυτό το ξύπνημα ήταν ισάξια ευχάριστο με το γκασπάτσο που είχε τη σωστή δόση υπνωτικών". Κάπως έτσι θα παρουσίαζε την ιστορία της η Πέπα σε έναν αυτοπαθή μονόλογο. Κάπως έτσι, πλέον, μπορούμε να διαβάσουμε αυτή την πολύχρωμη κωμωδία που είναι από τα πιo "σοβαρά" παραδείγματα χαρτογράφησης της γυναικείας ψυχής από τον Μαέστρο. Η ταινία...