Υπάρχει μια στιγμή κάθε χρόνο, κάπου ανάμεσα στα ξεραμένα φύλλα και στις πρώτες μυρωδιές από τζάκι, που κάτι μέσα μας αλλάζει ρυθμό. Ο Νοέμβριος δεν είναι μήνας για ενθουσιασμούς. Είναι μήνας για σκέψη, απολογισμό, ζεστό ρόφημα και κουβέρτα στον καναπέ. Κι όσο κι αν μας τρομάζει η λέξη "μελαγχολία", ίσως τελικά αυτή η ήρεμη, θολή ατμόσφαιρα του φθινοπώρου να μας κάνει περισσότερο καλό απ' όσο νομίζουμε.Η εποχή της επιβράδυνσης Μετά την ένταση του καλοκαιριού και το άγχος του "να προλάβουμε" τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη, ο Νοέμβριος μάς βρίσκει να ανασαίνουμε πιο αργά. Οι μέρες μικραίνουν, το φως λιγοστεύει, και ο οργανισμός μας, λένε οι ειδικοί, το καταλαβαίνει: μειώνεται η σεροτονίνη, αυξάνεται η μελατονίνη, κι εμείς νιώθουμε μια φυσική επιβράδυνση. Αυτό δεν είναι κακό. Είναι το σώμα μας που προσπαθεί να συγχρονιστεί με τη φύση. Ο χειμώνας πλησιάζει, κι όπως τα δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους, έτσι κι εμείς αφήνουμε -θέλοντας και μη-...