Δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, και θαρρείς ότι είσαι σε νησί. Η Μένουλα απλώνει τα τραπέζια της στο μυστικό πεζοδρομάκι της Βαρατάση, ανάμεσα σε φουντωτές φυλλωσιές, στολίζει τα περβάζια της με πολύχρωμα γλαστράκια, βάφει θαλασσιούς τους πέτρινους τοίχους της και φτιάχνει το τέλειο σκηνικό για μεσημεριανά ουζάκια όσο ακόμα οι φθινοπωρινές λιακάδες καλά κρατούν. Για όταν σταματήσουν, έχει κι έναν ζεστό, φιλόξενο εσωτερικό χώρο, με λίγα και καλά τραπέζια για να απολαμβάνουμε τις νοστιμιές της και τον χειμώνα -και τα βράδια που πιάνει ψύχρα. Η μένουλα, αν αναρωτιέσαι, είναι είδος ψαριού, συγγενεύει με την μαρίδα, μην κοιτάς που δεν την ήξερες, και την πεσκανδρίτσα δεν την ξέραν οι Αθηναίοι μέχρι που την έβαλε ο Λευτέρης Λαζάρου στα τραπέζια τους. Στην γκυζιώτισσα Μένουλα θα έρθεις Σάββατο μεσημέρι για ουζάκι με φίλους που έχετε καιρό να τα πείτε, καθημερινή μετά τη δουλειά, ή μια από εκείνες τις μέρες που δεν προλαβαίνεις ή δεν...