Ο πρόλογος του τελευταίου μήνα του έτους. Του πρώτου μήνα του χειμώνα. Μια τέτοια εποχή, η ψυχολογία στήνει τη δική της χορογραφία. Και όταν μιλάμε για μια κοινωνία βαθιά συναισθηματική και με την ανίκητη τάση να υποκύπτει στη γοητεία της στιγμής, η εποχή στην οποία μπαίνουμε προσλαμβάνει σύνθετα και πολυπαραγοντικά χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με το διακύβευμα της ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Τέτοιες στιγμές, όπως συνέβη και πριν από μερικούς μήνες, την περίοδο των καλοκαιριών διακοπών των Ελλήνων, "επωάζεται" η αμφισβήτηση προς την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί και βιώνεται ως αλήθεια στην καθημερινότητα του καθενός. Η ευκαιρία και η αφορμή για κοντοσταθεί κάποιος, να σκεφτεί πώς έχει διαμορφωθεί η ζωή του, αν τον εκφράζει, αν τον ικανοποιεί, πόσο τον καλύπτει, τι θέλει να αλλάξει, πόσο σύντομα επιθυμεί αυτή την αλλαγή, ποιόν οδικό χάρτη θα ακολουθήσει, ποια μεθοδολογία θα του είναι...