Από την πρώτη κιόλας σκηνή της, η τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου ξέρει πώς να σου κινήσει την περιέργεια: γκρο πλαν σε ένα πανέμορφο, φωτεινό λουλούδι. Μια μέλισσα το πλησιάζει για τη γύρη. "Οπως το σεξ αλλά πιο καθαρά, κανείς δεν τραυματίζεται". Αυτή η σούπερ θετική εισαγωγή, ένας τρυφερός ύμνος προς την ίδια την ομορφιά της ζωής, θα έρθει σε πλήρη αντιδιαστολή με τη σκληρή συνέχεια και το άκρως απαισιόδοξο φινάλε, στην ακριβώς απέναντι, σάπια όχθη. Ενδιαμέσως, με τον γνωστό, παιχνιδιάρικο τρόπο του, ο σκηνοθέτης του "Κυνόδοντα", του "Αστακού", της "Ευνοούμενης" και του "Poor Things", θα πλάσει μια αφηγηματικά στρωτή αλλά συγχρόνως λοξή ιστορία, στην οποία θίγονται ένα σωρό ζητήματα των καιρών μας - νιώθεις κυριολεκτικά σαν να βλέπεις ένα τεράστιο τραπέζι γεμάτο λουκούλλειες λιχουδιές. Η καταπίεση σε εργασιακό περιβάλλον αλλά με τρόπους ευγενείας (είστε ελεύθεροι να φύγετε στις 17.00 - εκτός βεβαίως αν έχετε κάτι ακόμα να...