Σε μια αυλή μουσικών θαυμάτων με φόντο τον λόφο του Λυκαβηττού μετατράπηκε η θερινή σκηνή του "Aλσους", στην αυλή μιας γειτονιάς τού "Αιγάλεω Σίτι", όπου έζησε και δημιούργησε τα μικρά του αριστουργήματα ο "σολίστ" Γιώργος Ζαμπέτας. Ο αυτοδίδακτος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και γνήσιος λαϊκός τροβαδούρος, ο αυθόρμητος, αθυρόστομος, χιουμορίστας, ευφυής, σατιρικός, γοητευτικά ειρωνικός, αλλά και αυτοσαρκαστικός καλλιτέχνης. Οι ήχοι από τα αηδόνια και τα βατράχια στις αλάνες του Βοτανικού ήταν η πρώτη σπουδή, τα μουσικά ακούσματα που αφομοίωσε και μετασχημάτισε σε συνθέσεις πολύ νωρίς, από την ηλικία των επτά ετών, όταν μαθητής ακόμη του δημοτικού κερδίζει το πρώτο του βραβείο "καλλιφωνίας και μουσικής". Eναν αιώνα μετά τη γέννησή του, η παράσταση που συνέθεσε δραματουργικά και σκηνοθέτησε ο Πέτρος Ζούλιας, πλούσια σε βιογραφικό υλικό και πρωτότυπη ως προς τη σύλληψη ενός σκηνοθετικού κώδικα που φέρει τον ίδιο τον Ζαμπέτα μονίμως στη...