Η Αθήνα ετοιμάζεται να περάσει τα επόμενα τρία χρόνια -τουλάχιστον- χωρίς το θέατρό της. Τόσο θα χρειαστεί για να αποκατασταθεί το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού από τις ζημιές που έχει υποστεί από το πέρασμα των χρόνων. Κάτι σαν θεσμός, σαν το επίσημο ξεκίνημα του καλοκαιριού ή το μελαγχολικό κλείσιμο του φθινοπώρου, η παρακολούθηση μιας παράστασης στα άβολα για τους καλομαθημένους σύγχρονους Αθηναίους μάρμαρα του Ηρωδείου. Επιβλητικό, ιερό, αλλά και τόσο "δημοκρατικό" ταυτόχρονα, αφού στο πλούσιο κάθε χρόνο πρόγραμμα του πάντα υπάρχει κάτι για τον καθένα, από όπερα, μπαλέτο και αρχαίο δράμα μέχρι αφιερωματικές συναυλίες, σύγχρονη μουσική ακόμη και ονόματα όπως εκείνα της Άννας Βίσση, του Σάκη Ρουβά, του Αντώνη Ρέμου. Η Μαρία Κάλλας και η πολυαγαπημένη της δασκάλα, η σπουδαία Ισπανίδα υψίφωνος Ελβίρα ντε Ιντάλγκο στο Ηρώδειο τον Ιούλιο του 1957. Η αποκατάσταση του μνημείου φυσικά και είναι απαραίτητη. Κανείς δεν αμφισβητεί την ανάγκη να...