Από το 2020 και μετά, ζούμε αναμφίβολα σε έναν διαφορετικό κόσμο. Η πανδημία του κορωνοϊού δεν λειτούργησε μόνο ως παγκόσμια υγειονομική κρίση, αλλά ως ένα κομβικό γεγονός που αναδιαμόρφωσε τον κοινωνικό ιστό, τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το μέλλον. Οι μεταλλάξεις του ιού μπορεί να καταλάγιασαν, όμως η οσμή της δυστοπίας δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Πόλεμοι διαρκείας, πληθωρισμός που ροκανίζει το εισόδημα και μια ακροδεξιά που επανέρχεται δριμύτερη στα πολιτικά πράγματα, δημιουργούν το αίσθημα μιας επίμονης και πολυμέτωπης κρίσης. Μιας κρίσης όχι μόνο πολιτικής ή οικονομικής, αλλά και βαθιά κοινωνικός και εν τέλει, υπαρξιακής. Διαβάστε περισσότερα μ' ένα κλικ εδώ.