Παναγιώτης Κούστας 02.05.2025 • 22:01 Κοινοποίηση 0 Σχόλια Πριν από τρία χρόνια, όταν κυκλοφόρησε η "Yenna", το πρώτο άλμπουμ της Μαρίνας Σάττι, πήγα στην παρουσίασή του στον κήπο του Black Duck και άρχισα να πίνω ένα κοκτέιλ με πιπερόριζα και μέλι ενώ προσπαθούσα να ακούσω προσεκτικά τα τραγούδια του, που έπαιζαν στο background. Είχε φασαρία και δεν ακούγονταν καλά. Για να σχηματίσω, λοιπόν, γνώμη, τις επόμενες μέρες άκουσα πολλές φορές, προσεκτικά, τον δίσκο της στο Spotify και κατέληξα ότι ήταν το πιο συναρπαστικό ντεμπούτο στην ελληνική δισκογραφία, μετά τον "Αραμπά" της Μαρίζας Κωχ. Με έκανε να βιώσω τέτοιο highness, που στην κριτική που της έγραψα την περιέγραψα ως "σπάνιο πουλί που κελαηδεί" και "εικόνισμα της έθνικ ποπ που τραπάρει". Με την κυκλοφορία του "Pop Too" δεν παίρνω ούτε μισή λέξη μου πίσω. Παρ' όλα αυτά, δεν περίμενα η δισκογραφική της πορεία να πάρει την τροπή που πήρε, από την Eurovision και μετά. Η βασίλισσα του...