Του Χρήστου Μπολώση Όχι. Δεν θα ευχηθώ στους εμπλεκομένους ό,τι είχε ευχηθεί ο Βασίλης Τσιάρτας στους φαν του νόμου για τους ομοφυλοφίλους, αλλά γίνεται μια αισχρή προσπάθεια, από γνωστά και άγνωστα παπαγαλάκια, σπίλωσης της κυρίας Καρυστιανού. Ειρωνείες, ύβρεις, θεωρίες συνωμοσίας (φτιάχνει, δεν φτιάχνει κόμμα) κ.λπ. στην ημερησία διάταξη. Και τούτο διότι σχεδόν μόνη της δυόμισι χρόνια τώρα αγωνίζεται να βρει την αλήθεια για τον θάνατο του παιδιού της. Και αντί η Πολιτεία, που υποτίθεται ότι υπηρετεί το δίκαιο και τον πολίτη, να σταθεί δίπλα της, στέκεται με μανία απέναντί της. Ακόμα και αυστηρώς προσωπικές της υποθέσεις θέλησαν να εκμεταλλευτούν αυτοί που καλύτερα θα ήταν να σιωπούν, καθόσον στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Το ίδιο συμβαίνει και με τον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι. Και τι δεν ακούμε: "Πίνει φραπέ" ή "έστησε τσαντίρι". Όμως για το τσαντίρι του ΚΚΕ στην Ακρόπολη δεν άκουσα λέξη από τους ευαίσθητους. Η...